de geest is bij ons huis beland
en rammelt aan de poort
glijdt binnen en grijpt ons bij de hand
kijkt nijdig, zegt geen woord

de geest die bij de mensen hoort
die leven op gevoel
die zich aan niets of niemand stoort
je weet wie ik bedoel

en ik weet niet wat liefde is en wie of het verdient
dat er over liefde wordt gesproken
misschien is wat ik weet niet meer dan dit alleen

ik kan jou niet ongelukkig zien
ik wil jou niet ongelukkig zien
ik zal jou niet ongelukkig zien

ik ken die stiltes al te goed
dat zwijgen dat maar duurt
die blik van holle treurigheid
die in de verte tuurt

en ik weet niet wat liefde is en wie of het verdient
dat er over liefde wordt gesproken
misschien is wat ik weet niet meer dan dit alleen

ik kan jou niet ongelukkig zien
ik wil jou niet ongelukkig zien
ik zal jou niet ongelukkig zien
ik wil jou gelukkig zien