Nesta noite escura e bretemosa
Na que vai camiñando o noso esprito
Vese un raio de Sol, vese unha rosa

Que abrirá, no mencer, novos camiños
Compañeira nos días de tristura
Compañeira nas noites de esperenza

Paso a paso de alento de tenrura
Pedra a pedra no mundo a nosa casa
Racharemos cadeas que nos prenden

E faremos fuxi-la treboada
Falaremos de amor coa nosa xente
Pra viviren con nosco a mañá crara