Als ik een frisse jonkman was, trouwd' ik een stokoud wijf.
Maar ik had ze geen drie dagen, dio, dio dagen
of ik was die heks al moei, moei, moei;
of ik was die heks al moei.

Ik ging toen naar het kerkhof toe en bad de lieve dood:
Och lieve dood van Bazel, bia, bia Bazel;
was ik mijn ouwe kwijt, kwijt, kwijt;
was ik mijn ouwe kwijt.

En toen ik dan ten huize kwam, vond ik mijn ouwe dood.
Ik pakte peerd en wagen, dio, dio wagen,
en ik voer mijn ouwe voort, voort, voort;
en ik voer mijn ouwe voort.

En toen ik op het kerkhof kwam, vond ik een graf gereed.
Ik zegde tot de drager: draag ze zachtjes, drager
opdat ze niet ontwaakt, waakt, waakt;
opdat ze niet ontwaakt.

Dek toe, dek nu maar haastig toe dat oude boze wijf,
want ze heeft mijn levensdagen, dio, dio, dagen
geplaagd mij om mijn lijf, lijf, lijf;
geplaagd mij om mijn lijf.

En toen in dan ten huize kwam, vond ik mijn huis in rouw.
Maar het duurde geen drie dagen, dio, dio, dagen
of ik nam een ander vrouw, vrouw, vrouw;
of ik nam een ander... wijf.

Tekst en muziek: Trad.
Arr.: Herman Elegast